Het bikken van het vlak

Gepubliceerd op 17 januari 2020 om 21:19

Toen afgelopen zomer de kajuit van de boot was en de eerste regen viel, kwamen wij tot de ontdekking dat er regenwater in de kuip terecht kwam. Dat was natuurlijk niet zo verwonderlijk, gezien er geen dak meer boven zat. Wel kwam er een probleempje aan het licht..... Het vlak, dat al jaren onttrokken was aan het zicht, werd in de de vissersjaren van de ST5 met regelmaat voorzien van een verse laag koolteer om de tand des tijds enigszins te kunnen doorstaan. Nadat de kajuit erop kwam is er gestopt met het jaarlijks teren van het vlak. Wel werd het vlak met regelmaat voorzien van een laagje lijnolie. Je raadt het al... Het vlak was vettig en olieachtig en dat werd gelijk duidelijk toen de eerste plassen op het vlak stonden. Prachtige oliekringen werden zichtbaar. En ja, dat water moet er natuurlijk wel uit, dus dat zal overboord gepompt gaan worden, inclusief die prachtige olievlekken. Die olievlekken vinden dat prachtig, want zodra je ze vrijlaat in het grote water gaan ze groeien en worden ze reusachtig.
Nu vinden wij dat best mooi, maar in de huidige tijd is het niet meer verantwoord om restjes lijnolie overboord te pompen, dus er moest wat aan gedaan worden...Maar wat?

Na her en der geïnformeerd te hebben wat te doen met een toch wel behoorlijk vies vlak -er zaten immers vele lagen koolteer en lijnolie op- kwam het erop neer dat de losse lagen eraf moesten en de boel dan in de chloorrubberverf gezet moest worden. Dus afgelopen zomer hebben we de naaldhamer op het vlak losgelaten met als resultaat helemaal niets. Niets? Inderdaad, niets... Doordat de boot op de kant stond en daardoor net zo warm was als de omgeving (pak hem beet 20 / 25 graden), was de teer te zacht om te bikken, je sloeg er alleen putjes in. Dus we moesten wachten tot het kouder zou zijn. En dat is nu dus. Het is zo nu en dan koud genoeg, zodat de teer harder is dan in de zomer en daardoor weg te bikken is. 

Al vroeg zijn we opgestaan en voor dag en dauw al aanwezig in Lauwersoog. Daar snel de compressor aansluiten, de luchtslang de kuip in, kuipplanken eruit en rammelen maar. En inderdaad, na 7 uur non stop bikken heeft het teer zich gewonnen gegeven. Na alle zooi te hebben opgezogen met de stofzuiger, is het eerste spantvak in de verf gezet.

Naaldhamer op het vlak
De zwarte koolteer gaat nooit helemaal weg

Nadat het vlak in zijn geheel zwart gemaakt was, moest het drogen. Je merkt nu toch dat koud weer de droogtijd behoorlijk verlengd. 's Zomers is het droog in een uur of 2. Nu gig de droogtijd al richting de 15 uur! Twee dagen na het bikken heb ik een tweede, blauwe laag aangebracht. Door verschillende kleuren te gebruiken kun je goed zien of je ook plekjes hebt overgeslagen. De volgende en laatste laag zal dan ook weer zwart worden.

eerste laag chloorrubberverf blauw
Oude motorfundatie
De oude bungaatjes zijn dichtgelast

Reactie plaatsen

Reacties

Els
4 jaar geleden

Wat een klus. Overigens zou ik de opstaande randen hoger gemaakt hebben. Er komt toch water in en soms lig je scheef of blijft water er te lang in staan. Of zie ik dat verkeerd? Houd moed, het komt vast goed.

Jeroen
4 jaar geleden

Hoi Els,
De opstaande 'randen' zijn ongeveer 15 cm hoog. Als er zoveel water in zou staan dan betekent dat, dat er grofweg 1000lt water (alleen in het 'oude' roefgedeelte) zou staan. Uiteraard kan dit, maar om dit te voorkomen zijn er behalve de handpomp, ook twee automatische vlotterpompen geïnstalleerd met een capaciteit van ruim 5500lt per uur.
Groeten Jeroen

Jan-Willem
4 jaar geleden

Leuk dat jullie dit delen! Goed bezig!!!
Wij zijn vergelijkbaar bezig geweest. Bij ons, op de VD 93, kwamen wij ook nog beton tegen. Jullie ook?
Vriendelijke groet

Jeroen
4 jaar geleden

Hallo Jan Willem, Leuk dat je meekijkt! In onze schouw zit geen beton. Enerzijds een voordeel, anderzijds een nadeel omdat we ws wel moeten gaan balasten als hij straks weer in het water ligt. Immers de visbun met toch wel snel een kuub water is niet meer aanwezig!
Groeten Jeroen